5 lessen uit 'Alles is f*cked' van Mark Manson

We leven in een interessant tijdperk. Ogenschijnlijk hebben we alles goed voor elkaar: we zijn welvarender, vrijer en ontwikkelder dan ooit. Aan de andere kant is alles gewoon ontzettend f*cked - de aarde warmt op, regeringen falen, economieën storten in en iedereen voelt zich voortdurend beledigd. We worden overspoeld door een gevoel van algemene hopeloosheid. Mark Manson kijkt naar onze relaties met geld, entertainment, internet; en hoe een teveel aan iets goeds ons alleen maar miserabeler maakt. Hij daagt ons uit om eerlijker tegen onszelf te zijn en verbinding te maken met de wereld op manieren die we zelf waarschijnlijk nog niet hadden bedacht.

1. "Het probleem is niet dat we niet weten hoe géén stomp in het gezicht te krijgen. Het probleem is dat we, waarschijnlijk lang geleden, in het gezicht zijn gestompt en dat we toen, in plaats van terug te stompen, besloten dat we het hadden verdiend."

 

2. "Om het transactionele karakter van de hoop te ontstijgen, moe-ten we onvoorwaardelijk handelen. Heb de ander lief, respecteer de ander, zonder daar iets voor terug te verlangen, want anders is het niet oprecht. Wees eerlijk, zonder daarbij te azen op een schouderklopje, een high five of een gouden sterretje achter je naam, want anders is het niet oprecht."

 

3. "Het najagen van geluk is een schadelijke waarde, en onze cul-tuur wordt er al heel lang door bepaald. Het is zelfondermijnend en misleidend. Een goed leven leiden betekent niet dat je het lij-den vermijdt; het betekent dat je lijdt om de juiste redenen. Want als leven automatisch inhoudt dat we ook lijden, dan kunnen we maar beter leren hoe we goed moeten lijden."

 

4. "Want pijn is de universele constante in het leven, en de kansen om door die pijn te groeien zijn altijd aanwezig. Het enige wat we daarvoor hoeven te doen is iets laten: we moeten onze pijn niet dempen en niet de andere kant op kijken. Alles wat  nodig is, is dat we onze pijn ontvangen en er de waarde en betekenis in vinden."

 

5. "In plaats van hopen kun je dit proberen:
Hoop niet.
En wanhoop ook niet.
Geef de gedachte op dat je ook maar íéts weet. Het is namelijk die gedachte, die we met zulke blinde, fanatieke en emotionele zekerheid geloven, die ons telkens weer in de problemen brengt.
Hoop niet dat het beter wordt. Wéés zelf beter.
Wees beter. Betuig meer medeleven, toon meer veerkracht, wees wat nederiger en heb wat meer discipline.
‘Wees menselijker’ zouden veel mensen er nog achteraan zeggen, maar ik zeg: ‘wees een beter mens’. Dan worden we met een beetje geluk op een dag misschien wel méér dan menselijk.