Lees de brief van Lara Jean aan Peter Kavinsky

Elke keer dat Lara Jean verliefd is en het draait weer op niks uit, schrijft ze een brief aan de desbetreffende jongen om de periode af te sluiten. Ze stort haar hart uit, adresseert de envelop, doet hem dicht en… stopt de brief in een doos die ze in haar kamer verstopt. Totdat de doos op een dag opeens weg is, en alle brieven ook. Ze blijken te zijn gepost, inclusief de laatste, die gericht was aan Josh, het vriendje van haar oudere zus.

Benieuwd naar de brieven van Lara Jean? Lees nu alvast de brief aan Peter Kavinsky, de jongen waar Lara Jean ooit mee zoende en verliefd op was.

Beste Peter K,

Ten eerste weiger ik je Kavinsky te noemen. Je vindt jezelf heel cool dat je jezelf ineens bij de achternaam noemt. Nou, weet je, Kavinsky klinkt als de naam van een stokoude man met een lange witte baard.

Wist je dat ik, toen je me zoende verliefd op je zou worden? Soms denk ik van wel. Absoluut. Weet je waarom? Omdat je denkt dat IEDEREEN verliefd op je is, Peter. En dat vind ik vreselijk aan je. Omdat ook echt iedereen verliefd op je is. Vooral ik. Vroeger dan. Nu niet meer.

Dit zijn al je slechte eigenschappen:

Je boert zonder pardon te zeggen. Je gaat ervan uit dat iedereen het charmant vindt. En als ze dat niet vinden, nou, wat maakt het uit, hè? Niks daarvan. Het kan je wel schelen. Het kan je heel veel schelen wat anderen van je denken. Je neemt altijd het laatste stuk van de pizza. Je vraagt nooit of iemand anders het wil. Dat is onbeleefd.

Je bent goed in alles. Te goed. Je had ook best eens andere jongens de kans kunnen gunnen om ergens goed in te zijn, maar dat heb je nooit gedaan.

Je hebt zonder enige reden met me gezoend. Ook al wist ik dat je Gen leuk vindt, en wist jij dat je Gen leuk vindt, en wist Gen dat je Gen leuk vindt. En toch heb je het gedaan. Gewoon omdat het kon. Ik zou graag willen weten: waarom heb je dat gedaan? Ik dacht altijd dat mijn eerste kus heel bijzonder zou zijn. Ik heb daarover gelezen, dat het zo zou moeten zijn: vuurwerk,  bliksemschichten en het geluid van golven in je oren. Dat had ik allemaal niet. Dankzij jou was de eerste kus zo onbijzonder als maar kan.

Het ergst is nog wel dat ik je door die stomme kus leuk ben gaan vinden. Daarvoor was dat niet zo. Ik had nooit eerder aan je gedacht. Gen zei altijd dat je de knapste jongen van de klas was, en ik ben het daarmee eens omdat je dat bent. Maar ik zie nog steeds niet wat er aantrekkelijk aan je is. Er zijn ook andere mensen die er knap uitzien. Dat maakt ze niet interessant, intrigerend of cool.

Misschien zoende je me daarom. Om geestelijk controle over me uit te oefenen, om ervoor te zorgen dat ik je wel zo zag. Dat heeft gewerkt. Je trucje heeft gewerkt. Vanaf dat moment zag ik je. Van dichtbij was je gezicht niet zozeer knap als wel beeldschoon. Hoeveel beeldschone jongens heb je ooit gezien? Ik maar één. Jij. Ik denk dat het vooral te maken heeft met je wimpers. Je hebt echt heel lange wimpers. Oneerlijk lang.

Ook al verdien je het niet, ik ga ook even in op de dingen die ik leuk aan je vind.

Ooit wilde in de scheikundeles niemand een proef doen samen met Jeffrey Suttleman omdat hij stinkt, maar jij bood je vrijwillig aan. En ineens vond iedereen dat Jeffrey toch de kwaadste niet was.

Je zingt nog steeds mee in het koor, zelfs nu alle andere jongens instrumentaal doen. Je zingt zelfs de solo’s. En je danst zonder je ervoor te schamen.

Je was de laatste jongen die een groeispurt doormaakte. En nu ben je de langste, maar daardoor is het alsof je dat hebt verdiend. En toen je klein was, maakte het niemand uit dat je klein was; de meisjes vonden je toch leuk en de jongens kozen jou bij gym als eerste bij basketballen.

Nadat je met me hebt gezoend, vond ik je de rest van het schooljaar leuk, en het grootste deel van het volgende ook. Dat was niet makkelijk, want ik zag je aldoor met Gen, hand in hand en zoenen bij de bushalte. Waarschijnlijk voelde zij zich heel bijzonder. Want daar heb je talent voor, hè? Je bent er goed in om andere mensen zich bijzonder te laten voelen.

Weet je hoe het is om iemand zo leuk te vinden dat je er niet meer tegen kunt, en te weten dat je je nooit meer hetzelfde zult voelen? Waarschijnlijk niet. Mensen zoals jij hoeven niet te lijden onder dit soort dingen. Het werd makkelijker toen Gen was verhuisd en we geen vriendinnen meer waren. Toen hoefde ik in elk geval niet meer naar verhalen over jou te luisteren.

En nu het schooljaar bijna voorbij is, weet ik zeker dat ik over jou heen ben. Ik ben nu immuun voor je, Peter. Ik ben er echt trots op dat ik kan zeggen dat ik het enige meisje op school ben dat immuun is geworden voor de charmes van Peter Kavinsky. Vooral omdat ik het in de voorgaande jaren het erg van je te pakken had. En nou hoef ik me nooit meer zorgen te maken dat ik het nog een keer te pakken krijg. Wat een opluchting! Als ik ooit weer met je zou zoenen, zou ik vast iets krijgen, en dat zou dan geen verliefdheid zijn maar een soa!

Lara Jean Song